15-19/1-2014 στη Φάμπρικα Υφανέτ.
Δημιουργούμε εργαλεία αντίστασης και τόπους συνάντησης, με στόχο να κάνουμε ορατό κάθε πεδίο της ανατροπής του εμπορευματικού πολιτισμού, ώστε να κυκλοφορήσουν εκτός από πληροφορίες οι ίδιες οι εμπειρίες και τα περιεχόμενα των αγώνων
Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
Προβολή της ταινίας “Chicken Run”
(2006, Peter Lord, Nick Park)
TRY OR DIE FRYING!
Βραδιά κοκτέηλ
Προβολή της ταινίας “Little Miss Sunshine”(2006, Jonathan Dayton, Valerie Faris)
Κύριος Καβούρης: Και μόλις νόμισες ότι βρήκες την γη της επαγγελίας, σε πιάνουν απ’ τα παντελόνια και σε τραβάνε ψηλά, και ψηλότερα και ΨΗΛΟΤΕΡΑ μέχρι που σε έχουνε τραβήξει στην επιφάνεια, και σπαρταράς και αγκομαχάς για ανάσα! Και μετά σε μαγειρεύουνε και σε τρώνε – ή χειρότερα!
Μπόμπ Σφουγγαράκης: [Τρομοκρατημένος] Τι θα μπορούσε να είναι χειρότερο από αυτό;
Κύριος Καβούρης: [Απαλά] Τα καταστήματα δώρων.
-«Hooky», Μπόμπ Σφουγγαράκης.
Και πάνω που νομίζεις ότι βρήκες την γη της επαγγελίας, ο κύριος Καβούρης λέει στον καημένο Μπόμπ Σφουγγαράκη, θα βρεθείς στο μενού, ή χειρότερα σε ένα κατάστημα δώρων ως κομμάτι προσφοράς 1+1 εξαιτίας της ψευδαίσθησης που μόλις αποχαιρέτησες. Έχουμε όλοι συνηθίσει να συντρίβονται τα όνειρά μας, να συνθλίβονται οι ελπίδες μας και να καταστρέφονται οι ψευδαισθήσεις μας, αλλά τι έρχεται μετά την ελπίδα; Και τι θα γινόταν αν, σαν τον Μπομπ Σφουγγαράκη, δεν πιστεύαμε ότι το ταξίδι για την γη της επαγγελίας δεν τελειώνει αναπόφευκτα σε ένα κατάστημα δώρων; Ποια είναι η εναλλακτική; Η κυνική παραίτηση από τη μια ή η αφελής αισιοδοξία από την άλλη; Ποια είναι η εναλλακτική, θα ήθελε να μάθει ο Μπομπ Σφουγγαράκης, να δουλεύεις όλη μέρα στον κύριο Καβούρη, ή να σε πιάσουν στα δίχτυα του εμπορευματικού καπιταλισμού στην προσπάθειά σου να δραπετεύσεις; Αυτό το βιβλίο, κάτι σαν «Μπομπ Σφουγγαράκης: Οδηγός επιβίωσης», χάνει το ιδανικό της ελπίδας ώστε να κερδίσει σοφία και μια νέα σπογγώδη σχέση με τη ζωή, την κουλτούρα, την γνώση και την απόλαυση.
…μωβ καφενείο την τετάρτη 2 οκτώβρη μετά τις 21.00
Στην καθημερινή συνθήκη που ζούμε, τα πράγματα δεν πάνε και πολύ καλά. Πέρα από το γεγονός ότι η διαβίωση γίνεται όλο και δυσκολότερη, ερχόμαστε διαρκώς αντιμέτωποι/ες με τη μιζέρια του ατομικισμού, τη βία του πατριωτισμού και του ρατσισμού, το ζόφο του σεξισμού και της ομοφοβίας. Η εξουσία, το κράτος και τ΄ αφεντικά, επιχειρούν μία γενικευμένη εκκαθάριση των αντιστεκόμενων κομματιών, εκείνων που θεωρούνται μη-κανονικοί, μη-παραγωγικοί, αλλόκοτοι, με στόχο τον πλήρη έλεγχο πάνω στην κοινωνία. Continue reading
στα πλαίσια των κινήσεων αλληλεγγύης στις καταλήψεις
μωβ καφενείο την τετάρτη 2 οκτώβρη μετά τις 21.00
