Pride. Μια σειρά από αυθόρμητες εξεγέρσεις και διαμαρτυρίες σε αρκετές αμερικάνικες πολιτείες, που ξεκίνησε στο Stonewall Inn (Μανχάταν, Νέα Υόρκη) τον Ιούνιο του 1968 ενάντια στην αστυνομική βία που ασκήθηκε στην lgbt κοινότητα της εποχής. Ένας αγώνας για την ορατότητα και την διεκδίκηση των δικαιωμάτων των λεσβιών, των γκέη, των αμφισεξουαλικών, των τρανς, γύρω από τον οποίο συσπειρώθηκαν τα περιθωριακά αυτά υποκείμενα σχηματίζοντας το Γκέη Απελευθερωτικό Μέτωπο (Gay Liberation Front) με κύριο πρόταγμα την αποδόμηση των κυρίαρχων σεξουαλικών ταυτοτήτων, θέτοντας παράλληλα τις βάσεις για τη διεκδίκηση της ισάξιας νομικής και κοινωνικής αναγνώρισης. Ένας αγώνας που (αν μη τι άλλο) συνεχίζεται.
ThessPride. Ένα φεστιβάλ, μια παρέλαση, λίγες γιορτινές μέρες για την lgbtqi+ κοινότητα της θεσσαλονίκης με στόχο την ορατότητα και την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας σε θέματα ομοφοβίας και τρανσφοβίας.
Είναι γεγονός πως αρκετές από εμάς, στο παρελθόν, έχουμε βιώσει στο thesspride στιγμές υπερηφάνειας και απελευθέρωσης σχετικά με τις σεξουαλικότητες και την έκφραση των φύλων μας. Ωστόσο, χρόνο με το χρόνο γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρη η απόστασή μας από τα περιεχόμενα και την πολιτική της διοργάνωσης. Αναγνωρίζουμε πως τα τελευταία χρόνια, εντείνονται διαρκώς οι διαφωνίες για το τι αντιπροσωπεύει το pride. Άτομα και συλλογικότητες έχουν πάρει ξεκάθαρη θέση να μην συμμετέχουν σε αυτό και την ίδια στιγμή σε αρκετές πόλεις έχουν δημιουργηθεί πυρήνες αυτοοργανωμένων pride.
Για εμάς, ένα φεστιβάλ υπερηφάνειας έχει λόγο ύπαρξης για να βγούμε στο δρόμο και να απαιτήσουμε τον χώρο που θέλουμε για όλα τα σώματα και τις διάφορες εκφράσεις των σεξουαλικοτήτων μας. Να βρεθούμε πλάι σε υποκείμενα που δέχονται λογιών-λογιών καταπιέσεις και που η κυρίαρχη αφήγηση τα πετάει εκτός. Δεν επιθυμούμε μια εθιμοτυπική διεξαγωγή, αλλά ένα pride με διεκδικητικό χαρακτήρα, που να αναδεικνύει τα ζητήματα όλης της κοινότητας αναλύοντάς τα μέσω ενός διαθεματικού πρίσματος, ως ένα κομμάτι του φεμινιστικού και queer κινήματος. Βέβαια, οι εμπειρίες μας σε αυτή την κοινωνία -η οποία μας υπενθυμίζει συνεχώς πόσο βαθιά πατριαρχική, σεξιστική, ομο/τρανσφοβική είναι- ορίζουν τους αγώνες μας σε καθημερινή βάση, σε ατομικό και συλλογικό πλαίσιο. Η παρουσία μας στο thesspride αποτελεί μια στάση παρέμβασης και μόνο, με σκοπό να καταδείξει την νεοφιλελεύθερη πολιτική της διοργάνωσης του pride και την επιβράβευση της ομοκανονικότητας.
Θεωρούμε ότι η εργαλειακή χρήση του pride από το δήμο θεσσαλονίκης αποσκοπεί στο να αντλήσει κάποια υπεραξία, οικονομικής και πολιτικής φύσης. Έτσι, ενώ η πόλη της θεσσαλονίκης -μια πόλη με έντονο το ελληνικό, πατριωτικό και ορθοδοξοχριστιανικό χαρακτήρα- διαμορφώνει μια καθημερινή ασφυκτική συνθήκη για lgbtqi+ υποκείμενα, μεταμορφώνεται για λίγες μέρες σε έναν γκέι-friendly τουριστικό μέρος. Βέβαια, με μια γρήγορη ματιά στις χορηγίες του pride διαπιστώνουμε ότι παίζονται λεφτά πίσω από τις rainbow σημαίες που μπαίνουν κατευθείαν στις τσέπες των ντόπιων επιχειρηματιών, των ξενοδόχων και των διαφόρων εταιριών. Μέσω αυτής της διαδικασίας αποκρυσταλλώνεται η προσπάθεια ενσωμάτωσης των χαρακτηριστικών μας για την κερδοφορία του κεφαλαίου και της αγοράς. Η ίδια η διοργάνωση του pride μας καλεί να ‘έρθουμε όπως είμαστε’ και ‘να αγαπήσουμε αλλήλ@ς’ σε μια παρέλαση που φανερά επικεντρώνεται σε μια cis* γκέι ανδροκεντρική αισθητική, με καλογυμνασμένα αντρικά σώματα που χορεύουν σε στολισμένα άρματα εταιριών και μκο. Οποιοδήποτε σώμα αποκλίνει των κυρίαρχων προτύπων ομορφιάς ή δεν επιτελεί τα έμφυλα χαρακτηριστικά που η κοινωνία του επιτάσσει, σίγουρα δεν είναι εξίσου ορατό.
Κλείνοντας και με αφορμή την συμμετοχή της ‘Δράση Αστυνομικών Ενάντια στο ρατσισμό’ στο Athens pride, αδυνατούμε να φανταστούμε τη συνύπαρξή μας σε πορεία με μπάτσους και την οποιαδήποτε οικοδόμηση σχέσεων συνεργασίας. Η ελληνική αστυνομία αποτελεί στο σύνολό της -όχι μόνο κάποια σώματα ασφαλείας της- ένα μηχανισμό βασισμένο στην καταπίεση και τον ρατσισμό, που (ανα)παράγει εν γένει την πατριαρχία, τις ηγεμονικές αρρενωπότητες και προστατεύει το κεφαλαίο και το κράτος, πάντα εις βάρος των λιγότερο προνομιούχων. Δεν ξεχνάμε την καθημερινή βία και υποτίμηση των μπάτσων σε τρανς, γκέι, λεσβιακά, γυναικεία, non-binary σώματα, καθώς και σε ρομά, μετανάστ(ρι)ες, πολιτικές κρατούμενες. Το ζήτημα, για εμάς, δεν είναι η γκέι σεξουαλικότητα των συγκεκριμένων μπάτσων που κατέβηκαν στο Athens pride, αλλά η παρουσία τους εκεί ως σώμα της ελληνικής αστυνομίας.
δε θα σταματήσουμε να αντιστεκόμαστε στην κανονικότητα και τη βία.
διεκδικούμε την ορατότητά μας από μια ανταγωνιστική
ως προς το υπάρχον σκοπιά.
υπερήφανα η ντροπή της οικογένειας και του έθνους!
μωβ καφενείο
ιούνης 2017
___________
*Cis: άτομα τα οποία αναγνωρίζουν ως φύλο τους, το φύλο που τους έχει αποδοθεί κατά τη γέννησή τους ή καλύτερα, το φύλο που εκφράζουν δεν πάει κόντρα στο φύλο που πιστεύουν οι γονείς και η κοινωνία κ.ο.κ. ότι πρέπει να εκφράζουν με βάση τα εξωτερικά χαρακτηριστικά του σώματός τους. Τα άτομα που δεν είναι cis ονομάζονται τρανς.
Ο όρος χρησιμοποιείται για να αποστιγματίσει τον όρο τρανς. Όταν παραδέχομαι ότι είμαι cis, σημαίνει ότι αποδέχομαι ότι υπάρχουν και άνθρωποι που δεν είναι cis, και συνεπώς δεν αποδίδω «φυσιολογικότητα» στη δική μου κατάσταση και απαξίωση στη δική τους.